تاثیر تاریخ کاشت و روش های مختلف کنترل علف های هرز بر عملکرد و ویژگی های زراعی آفتابگردان در منطقه ی خوی

به منظور تعیین اثر تاریخ کاشت و روش های کنترل علف های هرز بر عملکرد و ویژگی های زراعی آفتابگردان، آزمایشی طی سال 1388 در روستای خان دیزج شهرستان خوی به اجرا درآمد. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل تاریخ کاشت در سه سطح شامل 15 فروردین، 15 اردیبهشت و 15 خرداد و روش های کنترل علف های هرز در پنج سطح شامل تریفلورالین (به میزان 2 لیتر در هکتار) + فوکوس (به میزان 5/1 لیتر در هکتار)، تریفلورالین + نابواس (به میزان 3 لیتر در هکتار)، تریفلورالین، یک ­بار وجین دستی و عدم کنترل بودند. نتایج نشان داد تاریخ کاشت و روش های کنترل علف های هرز اثر معنی داری روی قطر طبق، وزن صد دانه، تعداد دانه در طبق و عملکرد دانه در واحد سطح داشت. شاخص برداشت و درصد روغن تنها تحت تأثیر عامل تاریخ کاشت قرار گرفتند. بیشترین عملکرد دانه با 630.1 گرم در متر مربع از تاریخ کاشت دوم (15 اردیبهشت) و تیمار تریفلورالین + فوکوس به دست آمد. با تأخیر در کاشت، عملکرد دانه به طور قابل توجهی کاهش یافت. مهم ­ترین علف های هرز مزرعه شامل سلمه تره، پیچک صحرایی، شلمی، کنف وحشی، سوروف و چسبک بودند که در تاریخ های مختلف کاشت تغییرات شدیدی در وزن خشک هر یک از گونه ها مشاهده شد. به طوری که در تاریخ کاشت اول (15 فروردین)، وزن خشک علف های هرز پهن برگ و در تاریخ کاشت سوم وزن خشک باریک برگ ها در بالاترین مقدار بودند. میزان ماده­ ی خشک علف های هرز پهن برگ و باریک برگ در تاریخ کاشت 15 اردیبهشت در تعادل بوده و نسبت به دو تاریخ کاشت دیگر در کمترین میزان خود بود. اثر متقابل تاریخ کاشت در روش های کنترل علف های هرز بر صفات قطر طبق، تعداد دانه در طبق، عملکرد دانه و وزن خشک کل علف های ­هرز معنی دار شد.